Voorbereidingen

Beste lezer(s), 

welkom! 

Het is januari 2014 en ik ben net begonnen aan dit nieuwe verslag. 

Een vakantie naar de staten Washington en Oregon stond al langer op ons verlanglijstje. Door omstandigheden kozen we echter een aantal keren voor een andere USA bestemming. In 2011 gingen we met kids en kleinkids naar Florida, in 2012 hadden we laat vakantie waardoor we weer voor het zuidwesten kozen. En 2013 gingen we weer naar Yellowstone en die bestemming bezoeken we altijd in mei i.p.v. september. 

Maar dit jaar, 2014, gaat het dan toch eindelijk gebeuren: we reizen af naar het noordwesten van de USA. 

Op onderstaand kaartje staat onze globale route: 

En voor het geval je niet weet waar dat ligt, kijk op onderstaand kaartje: 

Wat gaan we doen? 
We bezoeken uiteraard de stad Seattle. Hier blijven we zoals het er nu naar uit ziet maar één volledige dag. Ongetwijfeld zouden we hier genoeg te zien/doen hebben om langer te blijven maar er zijn veel te veel andere dingen die we willen zien.

Onze Yellowstone vriend Max woont vlakbij Seattle. Als hij thuis is bezoeken we hem en zijn vrouw Jenn. Mocht dat niet lukken proberen we ons te treffen aan het einde van onze trip. Update 21.8.14: we hebben vandaag contact gehad en treffen ons op 31.8.14 voor het diner!

Na Seattle gaan we richting Olympic NP. 
Op de planning staan 4 nachten om dit park te bezoeken. Dat lijkt heel veel maar het is een groot park. Bovendien loopt er geen weg door het park waardoor de diverse bezienswaardigheden via verschillende ingangen bezocht moeten worden. 
Als het weer een beetje meezit (en dat weet je nooit bij het noordwesten) willen we nog een ochtend of middag een walvisvaart boeken. Misschien dat we zelfs Orca's kunnen zien? 

Na Olymic NP rijden we naar Packwood. Vanuit dit dorp bezoeken we Mt. Rainier NP. Hier blijven we 3 nachten.
Daarna is het tijd voor Mt. St. Helens(2 nachten) en na het bezoek aan deze vulkaan rijden we naar de staat Oregon.

Bij de Columbia River Gorge willen we enkele watervallen bezoeken en fotograferen. Hier blijven we 2 nachten.

Daarna rijden we zuidelijker richting Bend en weer naar het westen om een stuk Oregon kust mee te pikken. 

We zijn niet van die strandmensen. Alhoewel dit gebied prachtig moet zijn heb ik daar niet al te veel dagen voor vrijgemaakt 

Na de kust rijden we naar onze Yellowstone/Facebook vrienden Geri en Bruce. Op onze laatste dag in de USA gaan we samen "iets" ondernemen. Nog niet duidelijk wat dat gaat worden. Het enige dat we nu weten is dat Geri schreef:  We’ll find some kind of trouble to get into ….or not! Het kan zijn dat Max en Jenn ons dan vergezellen.

Uiteraard hopen we veel mooie natuur te zien maar net als andere jaren moet er ook lekker gegeten, gedronken en geshopt worden!

Onze rechtstreekse vluchten, een groot deel van de hotelovernachtingen en de huurauto zijn al geboekt. 

Details over onze vluchten: 
vrijdag 29 augustus: vluchtnummer DL152
Amsterdam 14.55 uur / Seattle 16.02 uur

donderdag 18 september: vluchtnummer DL232
Seattle 13.46 uur / Amsterdam 8.30 uur (op vrijdag 19 september)

Ik heb dus tijd genoeg om te lezen over dit gebied en verdere details zoals wandelingen, winkels en restaurants uit te zoeken. 

We hebben er zin in !!

Voor vertrek

Uiteraard was ik (Reny) zoals gebruikelijk vóór 5 uur wakker, het is alsof ik een ingebouwde wekker heb die uiteraard niet doet wat ik wil, anders ging hij pas veel later af!

Om 7.20 uur stonden onze dochter Lara en onze kleinkids Aiden en Hailey voor de deur. Opa en oma mochten hun vandaag naar school brengen. Voor Hailey is het de eerste week (ze is pás 4 jaar geworden) dus wel spannend om te kijken hoe het allemaal gaat op school.

Nadat we de kids op school hadden afgeleverd, zijn we de laatste spullen gaan pakken en thuis de gebruikelijke zaken gaan regelen. De tijdklok werd ingesteld, de verwarming werd aangepast, de laatste restjes uit de ijskast werden weg gegooid etc.etc.

Uiteindelijk waren we, zoals we al verwacht hadden, veel te vroeg klaar dus mijn zus(je) Marjo werd gebeld of die ons al om 10.30 uur naar het station kon brengen. Haar man John heeft ons even gebracht en om 11 uur vertrok de trein vanaf station Maastricht richting Schiphol.

De treinreis verliep gelukkig zonder problemen (hebben we al eens vermeld dat we geen openbaar vervoer mensen zijn !??) en om ca. 13.45 uur kwamen we aan op Schiphol.
Het inchecken aan een van de incheck kiosken ging helaas niet dus we zijn gelijk doorgelopen naar de hotel-shuttle-busstop-plaats en om 14.00 uur kwam onze shuttle. Prima geregeld bij het Courtyard by Mariott hotel.

Nadat we onze spullen op de kamer hadden gezet zijn we in de business corner online gaan inchecken en hebben we onze boardingpassen geprint. De shuttle voor morgen is besteld, kortom, alles is geregeld!

Toen was het tijd voor een borreltje in de bar van het hotel!

De borrel was nog niet helemaal op en onze vriendin Hélène arriveerde om ons op te halen.
Samen met René hebben we lekker bij hun thuis in Hoofddorp geborreld.


Daarna was het tijd voor het diner en ook hun vrienden Rob en Angelique gingen gezellig mee.
Het eten bij Woodstone was weer heerlijk (we hebben er al een aantal keren gegeten).
Waylon was er ook maar die wilde niet met ons mee eten :), hij had een optreden in Hoofddorp!

Het was een super gezellige avond en na nog een afzakkertje in ons hotel namen we afscheid van H&R. See you guys soon !
Nu zijn we op onze hotel kamer, even douchen, het korte verslag maken en daarna lekker slapen.

Het was een heerlijke eerste vakantiedag.

Dag 1: Amsterdam - Seattle

We logeren 2 nachten in het Hyatt House Seattle/Bellevue hotel.

We hebben redelijk tot goed geslapen in ons Courtyard by Mariott hotel.

Het ontbijt was heerlijk en we hebben lekker op ons gemak kunnen eten. Daarna nog wat opgeruimd op de kamer en na het uitchecken kwam al snel de shuttle bus die ons naar Schiphol bracht.

Omdat we gisteren al online hadden ingecheckt was het de bedoeling dat we alleen nog de koffers hoefden af te geven. Een deel van dit koffer-incheck-gebeuren doe je zelf. Helaas bleek het bij meerdere mensen niet te lukken en toen wij aan de beurt waren spuugde het apparaat een briefje uit: svp melden bij de servicebalie. Gelukkig ging dat heel snel en in no time waren we door de douane.  De security check stelde helemaal niets voor. Al onze apparaten stonden aan maar er werd niet naar gekeken. Vreemd, maar ons hoor je niet klagen. 

We gingen even online en ik ontving een e-mail van Delta dat onze vlucht ca. 1.30 uur langer zou duren. Op internet zagen we dat de vulkaan in IJsland roet in het eten gooide waardoor we moesten omvliegen. Voor ons niet zo'n probleem omdat we een rechtstreekse vlucht naar Seattle hadden. Er zaten echter Zuid Afrikanen naast ons en die wisten al dat ze hun vlucht van Seattle naar Alaska zouden missen. 

Toen we aan het wachten waren om boarden riep men onze namen om, oeps, wat is er aan de hand !?! Wat bleek, men had 2 mensen nodig om de nooduitgang te "bewaken" en ze vroegen of wij dit wilden doen. En wat denk je? We hebben JA gezegd.

Een genot om zoveel beenruimte te hebben! Het was alleen stervenskoud aan boord, vooral de exit deur was écht steenkoud. Erik heeft het niet snel koud maar die heeft zijn vest aangetrokken én uiteindelijk zelfs een van de Delta dekentjes om gehangen. Niet fijn!

We hebben beiden de pasta gekozen en die was best goed te doen. Voor Erik een blikje bier erbij en voor mij een blikje cola Zero, ja, het lijnen is aan boord al begonnen, ha ha ha.

Op het moment dat ik dit bericht typ moeten we nog 3 uur vliegen. We hebben al een paar films bekeken en de reis gaat best snel. Het blijft een lange zit maar je moet er wat voor over hebben, zullen we maar zeggen, als het maar niet zo koud was.......

De captain heeft nog omgeroepen dat de uitbarsting van de vulkaan uiteindelijk wel mee viel waardoor we, als alles goed gaat, toch nog op tijd zullen landen. Zou fijn zijn voor ons maar zeker voor de Zuid Afrikanen!

Na de landing waren we snel bij Immigrations, daar snel doorheen en na een extra check (we hadden cadeautjes voor onze Amerikaanse Yellowstone vrienden meegenomen!) waren we snel bij de shuttle die ons naar Alamo (autoverhuur) zou brengen. Ook daar ging alles heel snel en uiteindelijk waren we, samen met onze Chevrolet Captiva, om ca. 18.00 uur in ons hotel. 

We hadden weinig zin om nog ergens naar toe te gaan en besloten lekker buiten op het terras een glaasje (of 2) te drinken en een hapje te eten. Na het eten hebben we nog een half uurtje bij de "vuurkorf" gezeten en toen vonden we het mooi geweest. We hebben op onze kamer nog het verslag en de foto's van vandaag geplaatst en na een lekkere douche was het tijd om de ogen te sluiten.

Jullie staan bijna op, wij gaan lekker slapen.

Fijne zaterdag !

Dag 2 : Seattle

30 augustus 2014

Na een heerlijke nacht geslapen te hebben werden we vanochtend voor 05.00 uur wakker.
Na het ochtendritueel van mail, Facebook en What's app bekijken zijn we ons langzaam gaan douchen en aankleden.
Beneden werd een zeer uitgebreid ontbijt aangeboden voor ieder wat wils.
Er was zelfs een kok waar je een omelet naar keuze kon laten klaarmaken.

Rond 09.15 uur zijn we naar Seattle gereden.
Na wat rondrijden hebben we een parkeerplaats gevonden.

Als eerste bezochten we de kauwgommuur. Beetje smerige attractie van muren vol met kauwgom die hier in jaren zijn achtergelaten

.
Even doorgelopen en toen de bekende Farmers Market bezocht.
Een zeer druk bezochte markt die bekend is geworden doordat er op de vismarkt met vissen wordt overgegooid tot grote hilariteit van de bezoekers.
Omdat het erg regende was het er behoorlijk druk.

FILMPJE VISGOOIEN:

Dit hadden we eigenlijk snel gezien en we gingen op weg naar de eerste (en dus oudste) Starbucks vestiging van de USA. Helaas stond er een enorme rij mensen te wachten. Daar hadden we uiteraard geen zin in.

Uiteindelijk zijn op een overdekt terras koffie gaan drinken.

Onderweg...

En een mini versie van het Flatiron building uit New York

Omdat de 'Space Needle' natuurlijk ook een echt punt van herkenning is zijn we na de koffie richting Space Needle gelopen. Het regende nog steeds en we besloten dan ook niet naar boven te gaan, er zou toch geen mooi uitzicht zijn !

 Daarna werd het tijd voor een bezoek aan de openbare bibliotheek van Seattle, een zeer modern gebouw dat vooral aan de buitenkant erg opvallend is.

Na de bieb zijn we naar Chinatown gelopen waar we bij een Koreaans restaurant een lekkere lunch hebben gegeten. Via Pioneer Square liepen we terug naar de auto.

We hadden ons lijstje voor Seattle af. Jammer dat het vrijwel de hele dag regende maar ja, daar staat Seattle natuurlijk wel om bekend.

Mooie huizen onderweg:

We besloten naar Wal-Mart te rijden om de eerste boodschappen te doen. We hadden (uiteraard) ook bier en wijn gekocht en bij de kassa moesten we ons ID laten zien. Op zich al hilarisch want zeg nou zelf, je schat ons toch écht wel boven de 21 jaar. Mijn rijbewijs was niet goed, we moesten een USA ID laten zien. Ik heb gezegd dat ik dat helaas niet had aangezien we uit Europa komen. Ze bleken zo star als wat maar de alcohol kregen we niet mee. 

Uiteindelijk zijn we naar een andere Wal-Mart winkel gereden waar ze niet moeilijk deden, de caissière moest zelf een beetje lachen toen ze om het ID vroeg

.

Nu zijn we even op de kamer, de spullen opruimen en het verslag maken. 

Zo dadelijk gaan we lekker eten bij The Cheesecake Factory!

Dag 3: Seattle - Lynnwood

31 augustus 2014


We logeren in het Hampton Inn in Lynnwood.

Het grappige van een jetlag is dat je midden in de nacht wakker wordt en denkt dat het al ochtend is.
Vannacht werden we om 3 uur wakker en met name Erik baalde dat het nog geen ochtend was.
Ik ben wat gaan lezen in mijn e-reader en gelukkig weer in slaap gevallen.
Uiteindelijk was het 5.30 uur toen we wakker waren en niet meer in slaap vielen.

Onze zwager John is vandaag jarig dus die hebben we even via de telefoon gefeliciteerd.
Daarna nog even met Lara en de kindjes via Facetime gesproken en nadat we gedoucht waren zijn we lekker gaan ontbijten in ons fijne hotel.
Het is heel uitgebreid met zelfs een kok die een omelet naar wens bakt.

Nadat we onze spullen weer hadden verzameld en in de auto gestopt reden we naar Kerry Park. Vanuit dit park heb je een mooi uitzicht op de Space Needle en de skyline van Seattle. Helaas was het vanmorgen nog erg bewolkt en vochtig maar we vonden het toch de moeite waard om hier wat foto's te maken.

Op Erik's verlanglijstje stond een bezoek naar het graf van Bruce Lee en zijn zoon Brandon  (elke gek zijn gebrek zullen we maar zeggen :) ). En zo geschiedde, we gingen op weg naar een kerkhof. Na wat rondgereden te hebben hadden we nog geen idee waar we moesten zijn. We hadden we de rij en het grafnummer opgeschreven maar op het kerkhof zelf stonden nergens rijen vermeld, niet handig dus.
Erik heeft even aan 2 mensen gevraagd en ja hoor, zij wisten wel waar het was.

Na een paar foto's gemaakt te hebben zijn we weer vertrokken.

Onderweg kwamen we de Space Needle weer tegen. Omdat het nog steeds flink bewolkt was zijn we ook vandaag niet naar boven gegaan. Wel hebben we een paar foto's gemaakt.
Het gekke is dat hij van zo dichtbij heel groot is/lijkt. Ten op zichtte van de andere gebouwen is hij echter helemaal niet zo groot.

Daarna zijn we naar Tulalip gereden om de Seattle Premium Outlets te bezoeken. Ik heb een nieuwe Guess beurs gescoord (die was namelijk aan vervanging toe) en we hebben een paar kleine dingen voor de kleinkids gekocht. Helaas waren de onderbroeken van Under Armour (die Dennis graag wil hebben) niet meer in zijn maat in de winkel!

Het was gigantisch druk bij deze mall, vooral omdat het én zondag en Labor Day Weekend is. We hadden eigenlijk weinig last van de mensen alleen de parkeerplaatsen waren propvol. Omdat wij op tijd waren was dat voor ons geen probleem maar bij het verlaten van de mall stonden we in de file.

Na deze mall wilden we natuurlijk nog even binnen bij Cabela's. Deze zaak hebben we vorig jaar mei voor het eerst ontdekt en wij vinden het heerlijk om hier een tijdje met open mond rond te neuzen. Erik heeft hier overigens een nieuwe hooded sweater gekocht.

We weten nu ook waarom we laatst bij Walmart geen alcohol meekregen ;-)

Onze dag is weer goed!



Nadat we waren ingecheckt in ons hotel hebben we het verslag gemaakt en Erik heeft de foto's uitgezocht. Het waren er vandaag niet zoveel

Vanavond werden we door onze Yellowstone vrienden Max en Jenn Waugh uitgenodigd voor een diner in The Metropolitan Grill. Het eten was geweldig en we hebben een gezellige avond gehad. Helaas zijn we vergeten een foto te maken! Wellicht was het restaurant ook wel wat te sjiek om een foto door een van de obers te laten maken. Wij hebben in ieder geval genoten van het gezelschap en het lekkere eten. Thanks Max and Jenn for the lovely diner !

Morgen nemen we de veerboot naar de Olympic Peninsula en gaan we eindelijk de natuur in!

PS: bedankt voor alle likes, leuke reacties op Facebook en op dit verslag !!

Dag 4: Lynnwood - Port Angeles

1 september 2014 Hotel Super 8 Port Angeles 

Zoals we vanmorgen al schreven waren er vandaag geen Ferry afvaarten van Edmonds naar Kingston.
Gelukkig hadden we het op tijd gezien/gehoord waardoor we iets minder lang hebben "getut"op onze kamer.

We hebben heerlijk ontbeten in ons Hampton Inn hotel en om 8.10 uur waren we on the road richting WSDOT - Ferries. Toen we arriveerden bleek dat we vroeg waren voor de eerstvolgende boot, geen probleem dus om mee te kunnen, gelukkig !

We hebben veel foto's gemaakt van de Seattle Skyline. Dat zorgde er onder andere voor dat de tocht van 35 minuten in no time voorbij was.

Eenmaal op de Olympic Peninsula reden we eerst naar Port Townsend. De gebouwen lieten ons een beetje denken aan Durango in Colorado. Het zag er allemaal gezellig en knus uit. Veel hippie/alternatief achtige zaakjes dus niet écht ons pakkie an maar leuk om even doorheen te lopen en een lichte (!) lunch te nuttigen.

Onderweg nog wat 'zielige horeca'

In Sequim (spreek uit als skim) hebben we getankt en daarna zijn we doorgereden naar Port Angeles en konden gelijk op onze kamer.

 We hebben de spullen op onze kamer gedumpt, de wijn en het bier in onze ijskast gestopt en zijn gelijk naar Olympic NP gereden. Bij het visitor center hebben we een National Park jaarpas gekocht. Voor $ 80 kunnen we een jaar lang in ieder Nationaal park in de USA naar binnen.

We reden de mooie route naar Hurricane Ridge en we waren amper onderweg en Erik had het eerste hertje al gespot. Helaas konden we niet stoppen voor een foto maar dat werd later goedgemaakt. Uiteindelijk hebben we een 8-tal herten gezien!

Aan de top van de route, bij het Hurricane Ridge Visitor Center zijn we uiteraard gestopt, hebben een kleine wandeling gemaakt en hebben we heel veel foto's gemaakt. Ook daar liepen een paar herten rond, heel dicht bij de auto's en mensen, wij denken dat ze gevoerd zijn.......

Tijdens de wandeling zagen we een aantal Grouse (korhoen). We spraken met een aantal mensen en die zeiden dat er een moeder met 5 jongen zat. We hebben de moeder en 4 jongen gezien, super !

Op de weg naar boven zagen we een gravel weg en die wilden we natuurlijk gaan rijden. Onverhard, niet erg druk, yeah, that's us !

De weg naar Obstruction Point was ca. 8 mijl lang maar dat zagen we pas toen we weer terug waren bij het begin punt. De weg was interessant, spannend, schitterend maar ook af en toe eng. Als er een tegenligger aan kwam rijden was het op zijn zachts gezegd ingewikkeld om hem langs te laten. Vooral als je denkt aan de afgrond aan één kant van de weg............

Onderweg zagen we nog een aantal herten en een marmot, schitterend!

De auto werd natuurlijk ook op de foto gezet op een prachtige plek. De mist hing tussen de bergen, de zon kwam tussen de wolken door en op de achtergrond zie je de eeuwige sneeuw, super !

Na deze dirt road was onze auto inderdaad erg stoffig dus Erik wilde even naar de carwash.

Na onze uitgebreide lunch van vanmiddag had ik geen zin om te gaan eten. Erik wil echter altijd wel eten dus we besloten een pizza bij Domino's te halen en die op de kamer op te eten. Een flesje bier en glaasje wijn erbij, laptop op schoot om het verslag te maken, we kunnen een meer vervelende manier bedenken om de avond door te brengen.

Het weer was overigens prima vandaag. We hebben heel veel zon gehad en ook de temperatuur was heerlijk.

Het was een heerlijke dag in Washington State !

Dag 5 : Port Angeles / Olympic NP

2 september 2014: hotel Super 8 Port Angeles

 

De vraag van vandaag: ;-)

Omdat we gisteren al naar Hurricane Ridge waren geweest stond vandaag het gedeelte Sol Duc en Lake Crescent op het programma.

Na ons ontbijt hebben we even met het receptie personeel gesproken. We twijfelden er namelijk over om naar de Hotsprings in Sol Duc te gaan. Toen we echter hoorden dat het hete bronwater in een soort van zwembaden werd gepompt, was het voor ons duidelijk, dat gaan we niet doen, dat is niet "natuurlijk" genoeg maar lijkt op een heet bubbelbad zonder bubbels.

Voordat we vertrokken zijn we nog even langs geweest bij Walmart waar we voor onze kleinzoon Aiden een tas en een popje van Skylander hebben gekocht. We hadden al bij een aantal winkels naar de tas gezocht maar nog niet gevonden. Nu dus wel! Voor Hailey een Barbie pop van Frozen.
Tegenover Walmart ligt de Dollar Tree en daar waren we dit jaar nog niet geweest, dus ook hier even naar binnen. 10 verpakkingen Allergy voor mij en nog wat kleine dingen voor de kleinkids. Oh ja, Erik heeft een koordje voor zijn leesbril gekocht, raakt hij die misschien niet meer kwijt !

Op weg naar Lake Crescent zijn we even langs de Island Adventures gereden om te informeren naar de Whale Watch tocht van morgen. We konden deze niet boeken, dat moet of telefonisch of online, nou, dan maar online !

We besloten niet de gebruikelijke route (101) maar de alternatieve route 112 te nemen. Bij Salt Creek County Park aangekomen zagen we al meteen een paar hertjes.
We zijn even naar de kust gelopen om een paar foto's te maken.

Iedere vakantie vraag ik Erik om op een of andere rots te gaan staan om een mooie foto te maken, Dit jaar was dat niet anders :).

We hebben nog even met de klusjesman van het park gesproken en die vertelde dat de route naar Neah Bay (helemaal in het westen) mooi was maar wel lang duurde. Veel haarspeldbochten en stukken waar je écht maar 15 mijl per uur kunt rijden. Dit ging ons te lang duren.
We zijn verder gereden en bij Pillar Point County Park wilden we bijna niet het kleine stukje naar de kust rijden.
Gelukkig hebben we het wel gedaan!

 We dachten iets in het water te zien maar zelfs met de grote lens (de verrekijker waren we in het hotel vergeten!) konden we niet zien wat het was. Het was laag tij en ik zag iets liggen op een rots, kon niet gelijk zien wat het was. Na nader onderzoek bleek het een jonge zeehond te zijn, zooo leuk !!!
Uiteraard hebben we ook hier foto's gemaakt.

 Zoals jullie wellicht al op Facebook hebben gezien hebben we geluncht bij een restaurant dat absoluut valt onder de categorie "zielige horeca". We hebben onze ogen weer uitgekeken over het gebrek aan smaak waarmee het restaurant was ingericht maar vooral de kunststof lelies die spanden de kroon.

Toen was het tijd om naar onze eigenlijke bestemmingen te rijden. Eerst naar Sol Duc waar we de wandeling naar de Sol Duc Falls hebben gedaan. Een prachtige wandeling door het regenwoud met veel omgevallen bomen met mos, stenen vol met mos, echt schitterend.
Helaas begon het onderweg (flink) te regenen maar dat mocht de pret niet drukken.

John en Maic, ik ben erg blij met mijn wandelstokken, vooral nu mijn voet nog niet helemaal hersteld is, is het ideaal !

Na deze wandeling zijn we naar Lake Crescent gereden maar nog steeds regende het. Niet echt uitnodigend om nog een wandeling te maken of om uit te stappen om foto's te maken.

We zagen nog een paar jonge hertjes en toen ik die op de foto wilde zetten deed mijn camera het niet (in ieder geval het display deed het niet), damn........... We hebben van alles geprobeerd en zelfs op internet naar een oplossing gezocht, helaas. Hij maakt wel foto's maar ik kan geen instellingen aanpassen en niet kijken hoe de foto geworden is. Dat is balen !
Gelukkig hebben we Erik zijn camera bij ons en nog een video camera. Maar ja, die van mij maakt wel de mooiste foto's !

Nu zijn we op de kamer het verslag aan het maken en de foto's aan het bekijken, uiteraard onder het genot van een borreltje.

We gaan vanavond eten bij de buren, kunnen we lekker te voet gaan.

Het is nog niet helemaal zeker of onze Whale Watch trip doorgaat. We willen even afwachten hoe het weer morgen is. 5 tot 6 uur op een boot met regen zien we niet écht zitten (5 tot 6 uur op een boot met 25 graden vind ik al een beetje veel van het goede maar ik heb dan ook totaal geen zee-benen !).

Mocht die trip wel door gaan is de kans vrijwel nihil dat morgen een verslag volgt. Na 5 tot 6 uur op de boot te hebben gezeten (pffft) moeten we nog ca. 1 1/2 uur naar Forks rijden voor onze volgende 2 overnachtingen. Maar misschien hebben we wel geluk en kunnen we wél een paar walvissen op de foto zetten en maken we dan toch een verslag. Who knows !

Voor jullie allen een fijne woensdag, wij gaan straks eten en daarna slapen.

Dag 6 : Port Angeles - Forks / Whale watching

3 september 2014

We logeren 2 nachten in het Pacific Inn Motel.


Een super dag op zee!

Toen we vanochtend wakker werden was al snel duidelijk dat we gingen walvis spotten. 

Nadat we gedoucht waren hebben wij op de hotel computer de tickets geboekt en het bewijs geprint.

Na het ontbijt hebben we alle spullen verzameld en zijn nog even richting Walmart gereden voor een pyjama van Frozen. Nee, niet voor mij maar voor onze kleindochter Hailey!

We waren ruim op tijd bij de plek waar het ging gebeuren, Island Adventures.

Samen met ongeveer 75 mensen voor een boot van 120 personen dus ruimte genoeg. We werden begroet door de crew die in het kort wat huishoudelijke informatie deelde. 

Toen we aan boord gingen zochten we gelijk een plekje op het bovendek lekker in de zon. De zon zou overigens de hele dag schijnen en we hebben het geen moment koud gehad. Sterker nog, de meegebrachte softshell jassen hebben we niet eens aangetrokken. 

Al vrij snel zagen we een paar Humpback whales, residents wat betekent dat zij in het gebied Strait of Juan de Fuca blijven en niet migreren naar andere gebieden. Het was zooo gaaf om dit te zien. We hebben heel veel foto's gemaakt!

Ik typ dit verslag in de auto op weg naar Forks. Ik heb nog geen idee hoe de foto's er uitzien, hopelijk zijn ze niet allemaal bewogen. Ondanks de monopod (een statief met slechts 1 poot) was het op zijn zachts gezegd uitdagend om foto's te maken op een wiebelende boot.  De namen van de dieren die we hebben gezien kan ik niet even door een vertaalmachine gooien, vandaar alleen de Engelse namen.

We zagen Comorants, Pelagic en regelmatig een harbor seal. Die zeehond van gisteren was dus ook een harbor seal (hebben we vandaag geleerd, ha ha ha). Er was een biologe aan boord die heel veel vertelde over het gebied en alle dieren die we zagen.

Na een tijdje gekeken te hebben en gegokt te hebben waar ze na een minuut of 10 weer boven water zouden komen besloot de kapitein dat het tijd werd om verder te varen. 

En toen waren we zo gelukkig dat we een grote groep Orca's zagen, zo cool !!! Dit waren geen residents maar transient Orca's. Dit betekent dat zij migreren naar andere gebieden, met name naar Hawai. Super om te zien. We hebben er een hele tijd rondgedobberd en gevaren en ze heel vaak gezien. Uiteraard hebben we ook hier veel foto's gemaakt.

In de verte zagen we nog een bald eagle. Hij was goed te zien door de verrekijker maar ik kan me niet voorstellen dat de foto mooi is geworden.

Overigens waren we extra blij vandaag, mijn camera doet het weer. Misschien toch nat geworden gisteren ??

Na het Orca avontuur ging het verder naar een eilandje met een vuurtoren. Hier lagen heel veel Steller Sea Lions en California sea Lions. Heel leuk om te zien.

De kapitein wilde nog even terug varen naar de Humpback Whales van vanochtend en hier was het ook weer prijs, we hebben ze weer gezien.

Helaas zat de trip er toen bijna op. Ik was op voorhand bang dat 5 tot 6 uur op een boot te lang zou zijn. Gelukkig was dit niet het geval. 

Het was een vrij grote boot met een soort bar waar we iets te eten en drinken konden bestellen, beneden zat je binnen achter glas, boven kon je overdekt en onoverdekt zitten en er waren zelfs 2 wc's. Met het prachtige zonnige weer van vandaag was het goed uit te houden op de boot.

Tegen 16.00 uur waren we weer terug in Port Angeles na een super dag op zee. We waren blij dat we er toch voor gekozen hadden !!!!

Nu zitten we, zoals gezegd in de auto naar Forks waar we rond 17.45 uur hopen aan te komen. Ik schrijf dit verslag nu al omdat ik weet dat Erik een flinke kluif aan de foto's zal hebben. Hopelijk is de internet verbinding goed genoeg om een aantal foto's met jullie te delen. Zo niet, houden jullie ze te goed.

Lake Crescent

Wij hebben in ieder geval genoten van deze heerlijke dag.